Γιαννακοχωρίτης

Η δεύτερη Κυριακή του Μάη είναι αφιερωμένη στο πιο αγαπημένο πρόσωπο, την μορφή της Μητέρας.
Η Μητέρα η οποία γεννά την ζωή και την οδηγεί στην τελειότητα με αγάπη, στοργή, αυτοθυσία, αυταπάρνηση και αφοσίωση.
Η Μάνα που γίνεται ασπίδα για να αντιμετωπίσει κάθε κίνδυνο και να γίνει θυσία για την ευτυχία των παιδιών της.
Η Μαμά που πάντα χαρίζει γαλήνη, στήριγμα και ελπίδα. H Μάνα δεν γνωρίζει σύνορα, χρώμα, φυλή, αλλά δημιουργεί τη ζωή, τη διακινεί και τη διαιωνίζει.
Η αγκαλιά της μητέρας αποτελεί το αιώνιο σύμβολο αγάπης, φροντίδας, ελπίδας, καταφυγής του κάθε πονεμένου και σύμβολο θυσίας από καταβολής κόσμου.
Η μητέρα αποτελεί το στήριγμα κάθε οικογένειας καταβάλλοντας καθημερινά υπεράνθρωπες προσπάθειες αφού είναι υποχρεωμένη να μοιράζεται ανάμεσα στην οικογένεια, την καριέρα, το σπίτι και να είναι πανταχού παρούσα όποτε της ζητηθεί. Η μάνα φέρνει στον κόσμο τα παιδιά, τα θρέφει με το γάλα της και τους μεταδίδει τις ηθικές αρχές και τους κοινωνικούς κανόνες της κοινωνίας που ανήκει.
Ύμνοι έχουν γραφεί για την λατρεία που τρέφει στα παιδιά της. Μύθοι, θρύλοι, παραδόσεις, παραμύθια, τραγούδια, ρητά και σοφά λόγια αναφέρονται στο όνομά της και τις θυσίες της. Η προσφορά της στην οικογένειά της και κυρίως στα παιδιά της είναι συνεχής και αδιάλειπτη. Η απουσία της μητέρας από το σπίτι μόνο προβλήματα μπορεί να επιφέρει στην ψυχολογία των παιδιών.
Είναι μία γιορτή με συμβολικό χαρακτήρα. Μία ευκαιρία να εκφράσουμε στη γυναίκα, που μας έδωσε τη ζωή, την αγάπη και το σεβασμό μας.

Μια μικρή καρτούλα, ένα τρυφερό σημείωμα με δυο γλυκά λογάκια, ένα μπουκέτο αγριολούλουδα, ακόμα και ένα μοναδικό τριαντάφυλλο, ένα κουτί σοκολατάκια, ένα τρυφερό χαμόγελο, ένα γλυκό φιλί και ένα απλό «ευχαριστώ» μπορεί να είναι λίγα για να χωρέσουν την ευγνωμοσύνη μας για όλα όσα ακούραστα μας προσφέρει η μητέρα. Είναι όμως αρκετά για να την κάνουν ευτυχισμένη γιατί τα δώρα αγάπης δεν μετριούνται με την αξία τους.
Η Αρχαία Ελλάδα είναι η πρωταρχική πηγή αναφοράς στην "γιορτή της μητέρας". Ήταν γιορτή της άνοιξης όπου λατρευόταν η Γαία, η μητέρα Γη, μητέρα όλων των θεών και των ανθρώπων. Αργότερα την αντικατέστησε η κόρη της η Ρέα η σύζυγος του Κρόνου, μητέρα του Δία και θεά της γονιμότητας.