Δεν έχω σπουδάσει κάτι ιδιαίτερο. Μια απλή γυναίκα είμαι με κυριότερες γνώσεις που πηγάζουν από τις εμπειρίες της ζωής . Αυτό όμως δεν με κάνει λιγότερο άνθρωπο, ούτε και με εμποδίζει ώστε να μη μπορώ να βλέπω κάποιες καταστάσεις για τις οποίες δεν μπορώ να σιωπώ.
Φωνάξαμε ότι οι Γερμανοί έχουν πατήσει το φιλότιμό μας , ποδοπάτησαν την αξιοπρέπειά μας .Την έχουν βγάλει βούκινο σε κανάλια και διάφορες φυλλάδες. Μα τι λέμε τώρα!!!! Αυτό μας πείραξε, και όχι οι ίδιοι οι δικοί μας πολιτικοί , που ασελγούν πάνω στην αξιοπρέπεια μας και στην υπερηφάνεια μας!!!! Σκεφτήκαμε μήπως αν το προτεινόμενο δάχτυλο της Αφροδίτης , θα ήταν προτιμότερο να το απευθύναμε εμείς στους δικούς μας πολιτικούς ?
Φωνάζουμε για τις κλοπές που έγιναν , για το ασφαλιστικό, για τις αυξήσεις, μιλάμε συνεχώς για το διαζύγιο της Μενεγάκη , τι κάνει ο τάδε και τι ο δείνα . Συζητήσεις επι συζητήσεων ατέλειωτες , στα κανάλια να γεμίζουν τις εκπομπές τους με μόνο στόχο να ανεβάζουν τα νούμερα.
Και με τα παιδιά μας τι γίνεται? Τα τόσες χιλιάδες άρρωστα παιδιά που στον βωμό του χρήματος αργοπεθαίνουν κάθε μέρα και μαζί με αυτά και οι ίδιοι οι γονείς οι οποίοι μένουν με τα χέρια σταυρωμένα και δεν μπορούν να προσφέρουν μια ανάσα ζωής στα ίδια τα παιδιά τους ? Τί γίνεται με αυτά ? τι ενέργειες γίνονται από το κράτος ? γιατί οι πολιτικοί μας δεν φροντίζουν να γίνουν κέντρα απεξάρτησης σε κάθε νομό σε όλη την Ελλάδα? Πως θα προχωρήσουν όλα αυτά τα παιδιά ? πως θα σωθούν που μέχρι να έρθει η ώρα για μια θέση σε ένα τέτοιο κέντρο, βυθίζονται όλο και πιο βαθιά στη πορεία του αργού θανάτου? Η αναμονή για εισαγωγή στα κέντρα απεξάρτησης είναι 2 χρόνια και βάλε.... πως θα μπορέσουν να σωθούν? Με ποιες δυνάμεις θα προχωρήσουν στη ζωή τους?.
Έχουν δικαίωμα στη ζωή αλλά τους το στερούν. Αργοπεθαίνουν κάθε μέρα, και μαζί με αυτά και οι ίδιοι οι γονείς . Το κράτος πρόνοιας ανήκει μόνο στους λίγους? όχι σ΄όλο τον Ελληνικό λαό, που πληρώνει τα σπασμένα αυτών?
Κάποτε οι ΕΛΛΗΝΕΣ ήξεραν γιατί λεγόταν ΕΛΛΗΝΕΣ, έκαναν μια χώρα μεγάλη, έδωσαν τα φώτα τους σε όλο τον κόσμο, και οι σημερινοί (με πρώτους τους πολιτικούς) πάνε να την αφανίσουν από προσώπου γης.
Είμαι περήφανη που είμαι Ελληνίδα, που ζω σ αυτή την χώρα που ο λαός της ξέρει να αγαπάει, ξέρει να γελά, μια χώρα που έχει τον λαμπρότερο ήλιο του κόσμου …..
Τι να την κάνω όμως αυτή την υπερηφάνεια όταν σαν φορολογούμενος πολίτης δεν μπορώ να έχω έστω και αυτά τα απαραίτητα ώστε να μπορώ να ζήσω αξιοπρεπώς ?
Ένα από τα μεγάλα και σοβαρά προβλήματα της χώρας είναι το θέμα των ναρκωτικών, που μαστίζει πολύ σημαντικό ποσοστό της νεολαίας μας. Η μόνη ελπίδα σωτηρίας για τόσα και τόσα παιδιά, είναι τα κέντρα αποτοξίνωσης. Δυστυχώς αυτά είναι πάρα πολύ λίγα, έτσι ώστε υπάρχει λίστα αναμονής που φτάνει (και ξεπερνά) τα 2 χρόνια. Η πολιτεία έχει χρέος να δημιουργήσει αρκετά τέτοια κέντρα, ώστε ΚΑΝΕΝΑ ΠΑΙΔΙ ΝΑ ΜΗ ΧΑΝΕΤΑΙ!
0 σχόλια