Πρόκειται για την κυρία που τον περασμένο Οκτώβριο αρνήθηκε ευγενικά την πρόταση που της έκανε ο Γιώργος Παπανδρέου, για να μετέχει στο κυβερνητικό σχήμα. Μιλήσαμε μαζί της για τους λόγους που την οδήγησαν σ΄αυτή την άρνηση, αλλά και για τις δύο μεγάλες αγάπες της ζωής της την οικολογία και την πολιτική.
-Πώς αποφασίσατε να ασχοληθείτε με την πολιτική;
«Για μένα πολιτική σημαίνει σκέφτομαι αυτόνομα, αποφασίζω ελεύθερα και δεν αφήνω τα πράγματα στην τύχη τους. Άρα δεν την αντιμετωπίζω σαν χόμπι. Είναι τρόπος ζωής. Εν τέλει δεν είναι παράξενο ότι βρέθηκα πολύ νωρίς επί της πολιτικής οδού».
-Είναι πιο εύκολο για μια γυναίκα να κάνει πολιτική καριέρα στο εξωτερικό;
«Οι γυναίκες παντού βρίσκονται αντιμέτωπες με τις ίδιες ανόητες προκαταλήψεις. Στο χέρι μας είναι να μην προσηλωνόμαστε σ’ αυτές, αλλά να συνεχίζουμε το δρόμο μας ανενόχλητες-όπου κι αν βρίσκεται ο δρόμος από γεωγραφικής άποψης».
-Αληθεύει ότι σας έγινε πρόταση από τον Γιώργο Παπανδρέου να συμμετέχετε στην κυβέρνηση και αρνηθήκατε; Γιατί;
«Η πρόταση του Γιώργου Παπανδρέου ήταν τιμητική και εξαιρετικά ενδιαφέρουσα. Όμως εγώ έχω αναλάβει σοβαρότατες υποχρεώσεις εδώ στην Βιέννη, τόσο ως πρόεδρος τον Πρασίνων της Βιέννης-ένα κόμμα της τάξεως του 15%-όσο και ως υποψήφια δήμαρχος στις επικείμενες εκλογές. Δεν μπορούσα επομένως, αλλά και δεν θέλησα να εγκαταλείψω την πόλη μου, το κόμμα μου και το έργο μου «εν μία νυκτί».
-Γιατί επιλέγετε να δραστηριοποιηθείτε στο εξωτερικό κι όχι στην πατρίδα σας;
«Μα για μένα η Αυστρία δεν είναι «εξωτερικό». Ζω στη Βιέννη εδώ και 23 χρόνια, είμαι αυστριακή υπήκοος και είμαι βουλευτής στην Βιέννη εδώ και 13 χρόνια. Πατρίδα δεν είναι μόνο ο τόπος που γεννηθήκαμε και μεγαλώσαμε. Πατρίδα είναι κάθε κομμάτι γης που αγαπάμε. Άρα έχω δύο πατρίδες.
-Ποιος είναι ο λόγος που στην Ελλάδα δεν έχουμε αναπτυγμένη περιβαλλοντική συνείδηση;
«Ο τόπος πέρασε πολλές δεκαετίες φτώχειας και πολιτικής αστάθειας. Επιπλέον στις αρχές του 70-όταν στην δυτική Ευρώπη το οικολογικό κίνημα γεννιόταν και αναπτυσσόταν εμείς βρισκόμασταν καθηλωμένοι στα σκοτάδια της χούντας. Σημασία έχει για μένα ότι τώρα πια η οικολογική συνείδηση αναπτύσσεται με ταχύτατους ρυθμούς και στην Ελλάδα. Και η νέα γενιά είναι το μεγαλύτερο οικολογικό κεφάλαιο που διαθέτουμε».
-Οι γυναίκες, λόγω της μητρότητας, είναι περισσότερο ευαισθητοποιημένες από τους άντρες; Εσείς έχετε παιδιά;
«Δεν πιστεύω σε αυτήν την θεωρία. Η ευαισθησία όπως και η αναισθησία δεν έχουν φύλο».
-Ποιο είναι το όραμα σας για την Ελλάδα;
«Η χώρα του ήλιου και των ανέμων μπορεί να ανεξαρτοποιηθεί από τις πανάκριβες εισαγωγές ρεύματος μέσα σε 2 δεκαετίες και ταυτόχρονα να δώσει τεράστια ώθηση στις επιχειρήσεις, να ανοιχτεί σε νέες αγορές και να δημιουργήσει χιλιάδες θέσεις εργασίας αν αρχίσουμε να επενδύουμε συστηματικά στις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας. Και βέβαια δεν σταματάω ποτέ να ονειρεύομαι μια Ελλάδα με εξαιρετικά σχολεία και πανεπιστήμια, μια Ελλάδα με εξελιγμένο σύστημα κοινωνικής πρόνοιας, μια Ελλάδα γεμάτη προοπτικές για την νεολαία».
-Ως τουριστική χώρα η Ελλάδα θα μπορούσε να επενδύσει στην οικολογία και ποια θα ήταν τα οφέλη;
«Ο αγροτοτουρισμός και ο οικοτουρισμός είναι επένδυση στο μέλλον της τουριστικής οικονομίας της χώρας. Ο μαζικός τουρισμός καταστρέφει τους φυσικούς πόρους και το τοπίο και στην ουσία την ίδια του την βάση. Όποιος επενδύει στον μαζικό τουρισμό μετατρέπει τον τόπο του αργά ή γρήγορα σε ένα είδος τεράστιου εφιαλτικού «λούνα παρκ», στο οποίο σκλαβώνεται να δουλεύει μέρα νύχτα με μικρές απολαβές. Ο ήπιος τουρισμός σέβεται τη φύση και το ελληνικό τοπίο, αποφέρει μεγαλύτερα κέρδη και χαρίζει ποιότητα ζωής τόσο στον ντ΄πιο πληθυσμό όσο και στους επισκέπτες που θέλουν να ξαναγυρίζουν κάθε χρόνο».
-Ποια θα ήταν τα στοιχεία του αυστριακού λαού που θα έκαναν καλό στον Έλληνα και ποια του Έλληνα που θα βελτίωναν-αν γίνεται-τους Αυστριακούς;
«Η αλήθεια είναι ότι οι Αυστριακοί και οι Έλληνες μοιάζουν σε πολλά πράγματα. Από τους έλληνες μπορεί να μάθει κανείς ότι η πολλή δουλειά τρώει τον αφέντη. Στην Αυστρία όμως μαθαίνεις τι θα πει αλληλεγγύη!»
-Σας μένει καθόλου ελεύθερος χρόνος για χόμπι; Ποια είναι τα ενδιαφέροντα σας;
«Για τα χόμπι μου έχω δυστυχώς ελάχιστο χρόνο. Ωστόσο διαβάζω μανιωδώς ότι πέσει στα χέρια μου και κυρίως νεότερη ελληνική λογοτεχνία, προσπαθώντας με τον τρόπο αυτό να μην χάνω την επαφή μου με την μητρική μου γλώσσα και με την Ελλάδα. Είμαι ένθερμη φαν της Αμάντας Μιχαλοπούλου και της Λένας Διβάνη και από την εφηβεία «κόλλησα» με τον Ξανθούλη και ακόμη να μου περάσει. Επιπλέον στα χόμπι μου συγκαταλέγεται και η μαγειρική, οι περιοδείες στο δάσος και κάθε είδους σκι, επί χιονιού και θαλάσσης. Τέλος υπάρχει και το ποδήλατο μου-όμως αυτό δεν είναι χόμπι-είναι μανία, τρόπος ζωής και το κύριο μεταφορικό μου μέσο.
Who is who
Η Μαρία Βασιλάκου γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Αθήνα. Μετά το Λύκειο έφυγε για σπουδές στην Αυστρία. Αποφοίτησε από το Πανεπιστήμιο της Βιέννης το 1994 με μάστερ Γλωσσολογίας και επιλεγμένων θεμάτων Ψυχολογίας. Κατόπιν εργάστηκε σε ερευνητικά προγράμματα και ως Βοηθός Καθηγητή. Είναι παντρεμένη από το 1996. Από το 1990 εργαζόταν για τη Φοιτητική Ένωση όπου εκλέχτηκε αντιπρόσωπος των Αλλοδαπών Φοιτητών Αυστρίας και αργότερα Γενική Γραμματέας της Φοιτητικής Ένωσης. Από το 1996 είναι Δημοτική Σύμβουλος και Βουλευτής των Πράσινων στο Κρατίδιο της Βιέννης με ένα διάλειμμα τα έτη 2001-2004, όπου και διετέλεσε Υπουργός άνευ Χαρτοφυλακίου στο κρατίδιο της Βιέννης. Από το 2004 είναι προεδρεύουσα της Κοινοβουλευτικής Ομάδας των Πράσινων στη Βουλή της Βιέννης. Από τον Μάιο του 2008 είναι Αναπληρώτρια Πρόεδρος των Πράσινων της Αυστρίας.
.png "English"){kind=small}
0 σχόλια