Γιαννακοχωρίτης

Η συνέχιση της κλιματικής αλλαγής του πλανήτη και η συνακόλουθη υποχώρηση των πάγων από μεγάλες θαλάσσιες περιοχές έχουν... επιταχύνει τις εξελίξεις στο μέτωπο της ναυσιπλοΐας στην Αρκτική. Το ζήτημα αυτό βέβαια, κάθε άλλο παρά καινούργιο είναι για τη Ρωσία μια και ήταν ζήτημα επιστημονικού ενδιαφέροντος ήδη από τα χρόνια της Σοβιετικής Ένωσης.

Όμως από τα τέλη του 2010 η Ρωσία έχει μια νέα στρατηγική ανάπτυξης της Αρκτικής η οποία διαφέρει από την προηγούμενη στο εξής: Ενώ στο παρελθόν το ζητούμενο ήταν η προστασία και διατήρηση των φυσικών πόρων για τις επόμενες γενεές, σήμερα η προσοχή έχει στραφεί στην άμεση εκμετάλλευσή τους.

Ενδεικτικό της κατάστασης είναι το γεγονός ότι ο Ρώσος πρωθυπουργός Βλαντιμίρ Πούτιν αναδεικνύει ως αντίπαλο δέος στη διώρυγα του Σουέζ το Βόρειο Ανατολικό Πέρασμα (Noerthern Sea Route)

Η συγκεκριμένη διαδρομή μειώνει την απόσταση Άπω Ανατολή – Ευρώπη τουλάχιστον κατά 22 ημέρες σε σύγκριση με άλλα περάσματα, όπως το Σουέζ ή ο γύρος της Αφρικής.

Και σε αυτόν τον τομέα οι Έλληνες πλοιοκτήτες πρωτοπορούν. Το πρώτο ελληνικής πλοιοκτησίας που διέσχισε το «βόρειο-ανατολικό πέρασμα» είναι το πλοίο-ψυγείο «Rainfrost» χωρητικότητας 470.604 cbft) του Ομίλου Λασκαρίδη και πιο συγκεκριμένα της εταιρείας Laskaridis Shipping.

«Η Ρωσική Αρκτική υπολογίζεται ότι διαθέτει το 80% του φυσικού αερίου της χώρας, το 90% του νικελίου/κοβαλτίου και το 60% του χαλκού, εξ όσων είναι σήμερα γνωστά. Ήδη από οικονομικής πλευράς η Αρκτική έχει τεράστια σημασία διότι ενώ φιλοξενεί μόνο το 2% του πληθυσμού, αντιπροσωπεύει το 14% του ρωσικού ΑΕΠ και 25% των ρωσικών εξαγωγών.

«Η νέα πολιτική των Ρώσων για την Αρκτική βασίζεται πάνω σε τρεις άξονες.: 1) Στη δημιουργία ικανοποιητικών συνθηκών ζωής για τους κατοικους της,
2) στην υποστήριξη της οικονομικής ανάπτυξης στην περιοχή μέσω της προσέλκυσης επενδύσεων και
3) στην ενίσχυση επιστημονικής και οικολογικής έρευνας» επισημαίνει ο δρ Άλκης Κορρές, οικονομολόγος:

«Οι δύο υποθαλάσσιες έρευνες στην υφαλοκρηπίδα – σύμφωνα με την κυβέρνηση- υποστηρίζονται από έναν προϋπολογισμό 35 εκατ. ευρώ (2010) ενώ ευρίσκονται σε εξέλιξη και πολλά άλλα ερευνητικά προγράμματα».

Παράλληλα για να αναβαθμιστούν οι προσφερόμενες υπηρεσίες μέσω του NSR θα γίνουν επενδύσεις ύψους 1,2 δισ. δολ. μέχρι το 2014. Η ρωσική κυβέρνηση σχεδιάζει την επέκταση και αναβάθμιση των λιμανιών, την κατασκευή νέων και δημιουργία νέων ενώ θα προσθέσει στο στόλο της νέα παγοθραυστικά και πιο συγκεκριμένα τρία πυρηνοκίνητα και έξι συμβατικά μέχρι το 2020.
Υπολογίζεται ότι το 2011 θα μεταφερθούν μέσω του NSR πάνω από 700.000 τόνοι εμπορευμάτων.

Για τον διάπλου της Αρκτικής ο δρ Άλκης Κορρές σημειώνει:
«Αν και η περίοδος κατά την οποία ο διάπλους της Αρκτικής είναι εφικτός, πλησιάζει προς το τέλος της για φέτος, πολλές ναυτιλιακές εταιρείες έχουν εκδηλώσει το ενδιαφέρον τους για συμμετοχή στα – τουλάχιστον έξι- comvoys που προγραμματίζονται για το 2012, περιλαμβάνοντας δεξαμενόπλοια, φορτηγά και πλοία ψυγεία».

Αυτά συμβαίνουν ενώ οι Νορβηγοί τρέχουν ήδη προγράμματα εκπαίδευσης ναυτικών για εργασία υπό αρκτικές συνθήκες, ενώ ο διάλογος για θέματα δικαιωμάτων εκμετάλλευσης υποθαλάσσιου πλούτου προχωρά αργά με αμφισβητήσεις και επιφυλάξεις από παράκτιες χώρες στην περιοχή.

«Είναι προφανές το ενδιαφέρον του Πούτιν για τα τεκταινόμενα και με κάθε ευκαιρία κάνει δηλώσεις προσκαλώντας όλα τα εμπλεκόμενα μέρη για επίδειξη πνεύματος συνεργασίας, φέρνοντας ως παράδειγμα την πρόσφατα υπογραφείσα Ρώσο-Νορβηγική Συμφωνία του Μουρμανσκ για την κατάργηση των ορίων στη θάλασσα Μπάρεντς και στον Αρκτικό Ωκεανό» εξηγεί ο δρ. Άλκης Κορρές:

«Οι εξελίξεις στην ευρύτερη αυτή περιοχή θα αλλάξουν πολλά και θα αναδείξουν νέα ενεργειακά και εμπορικά κέντρα με άμεσα ωφέλη σε άλλες περιοχές του πλανήτη. Οι αρχικά αρνητικές για τη ναυτιλία επιπτώσεις από τη μικρότερη διαδρομή μεταξύ Ανατολής/Δύσης μέσω της Αρκτικής διαδρομής, εφόσον αυτή αρχίσει να λειτουργεί σε μεγάλη κλίμακα, θα υπερκαλυφθούν από την αύξηση του διεθνούς εμπορίου από και προς αυτές τις περιοχές και θα αποτελέσουν μια νέα πηγή παγκόσμιας οικονομικής ανάπτυξης» και καταλήγει:

«Από την άλλη πλευρά, κυρίαρχο είναι το θέμα πώς, η εκμετάλλευση των νέων πόρων δεν θα αποβεί εις βάρος του ευαίσθητου αρκτικού περιβάλλοντος το οποίο ήδη έχει αρχίσει να δείχνει ότι θα επηρεαστεί, παρά τις προσπάθειες προς το αντίθετο. Αυτό όμως θα είναι μια συνεχής προσπάθεια, όσο η ανάπτυξη των περιοχών αυτών συνεχίζεται».
frappedoupoli.blogspot.com