ΜΕ ΤΟΝ ΤΡΟΠΟ ΤΟΥ ΗΛΙΑ ΤΣΕΧΟΥ…
Του Χρήστου Μπίντα
| «Το φαράγγι της Κράστας γιορτάζει Άσωτα μας καλεί Ως ιστορία, όρνεα, βότσαλα Δρόσος που δεν μελαγχόλησε ακόμα Φέρετε δώρα Άλπεων Αιώνες άνοιξη αγάπης Το μέλλον να εισβάλλω Όρκους μονοπατιών ανοίγοντας | Φαράγγι της Κράστας! Πόσες φορές μας κυρίεψες Μας έλουσες Μας χτένισαν σταγόνες Ανάγκες, ποτίσματα Γίναμε πέτρες λείες σου Περίπατοι κρυφοί σου Δύοντας προς ανατολάς φθορές Προς νότο βοριάδες» (Ηλίας Τσέχος, «Νόμοι Αφιερώσεων» ΑΘΗΝΑ 2012) |
«ΒΕΛΟΝΙΣΤΗΣ» της ανθρώπινης ευαισθησίας, ο Ηλίας Τσέχος, ξέρει να χρησιμοποιεί τις λέξεις, σα βελόνες και να τις μπήγει βαθιά, στα σημεία ακριβώς εκείνα, που κάνουν, ολάκαιρη την ύπαρξη να ανατριχιάζει…
ΑΝΕΚΑΘΕΝ αναρωτιόμουν, τι στο καλό βρίσκω στα ποιήματά του και ασχολούμαι μαζί τους, αφού σε γενικές γραμμές, εγώ, ένας ταπεινός (και ανάξιος) εραστής του νοήματος, δε βγάζω νόημα… Κι όμως, είναι αυτό το ανατρίχιασμα της ψυχής, όταν οι λέξεις ξυπνούν την ευαισθησία σου, που σε κάνει να τους δώσεις σημασία, παρόλο που η φαινομενική τους «ασυναρτησία», σε κρατάει μακριά, σε απόσταση «ασφαλείας»… Είναι όμως, τόσο οργανωμένη αυτή η «ασυναρτησία», που τελικά, βγάζεις νόημα…
ΚΙ ΕΠΕΙΤΑ, είναι και το άλλο: Λέξεις οργανωμένες, σε συστοιχίες πυροτεχνημάτων, που εκρήγνυνται απανωτά και κάνουν τον ουρανό της ψυχής σου, «Πρωτοχρονιά». Άλλες φορές πάλι, ένα ποίημά του είναι απλά ένα πιστόλι φωτοβολίδων: Πατάς τη σκανδάλη και φωτίζεται ο ουρανός της ψυχής σου…
Ο ΗΛΙΑΣ ΤΣΕΧΟΣ χρησιμοποιεί τις λέξεις:
o Σαν ξυπνητήρια, για να μη μας καταλαμβάνει υπέρ -πρώιμα η υπνηλία του θανάτου…
«Πάνο από πολύ νωρίς πεθαίνουμε
Ο βέρος θάνατος μόνον υπογραφέας»
o Σαν «κοινωνικούς μεταρρυθμιστές», για να μοιράζουν «αμοίραστα στρέμματα αγάπης» σε «ακτήμονες αγρότες»…
«Υπέροχε πατέρα αγριεμένε
Αμοίραστα στρέμματα αγάπης»
«έκθετες ιδιοκτησίες
Διχασμένες πολύ»
o Σα μαστόρους που ανεγείρουν άυλα μνημεία αξιών…
«Δεύτερη μάνα η φιλία
Μνημείο που δεν ανεγείραμε
Ελάφι λαμπαδηδρομίας»
o Σα «φιλοσοφικές λίθους», για να μεταμορφώνουν νεκροταφεία σε μήτρες ζωής…
«Αθώα μου νεκροταφεία
Τα άνθη κελαηδούν
Και τα πουλιά ανθίζουν»
o …και το συναίσθημα σε αίμα (αφού, βεβαίως, πληρώσεις το ανάλογο τίμημα…)
«Σα μυστικά δώρων που δεν έζησαν
Εύκολο συναίσθημα το αίμα
Δύσκολο αίμα το συναίσθημα»
o Σαν «ξυπνητήρια» (πάλι), για να σε ξυπνήσουν από το λήθαργο της αδράνειας…
«Για να κάνεις τα όνειρα πραγματικότητα
Πρέπει να ξυπνήσεις»
o Σαν ξυλεία για να στεγάσεις…
«άστεγες εποχές»
o Σαν χτίστες, για να χτίσουν στην ποδιά της ποίησης, «φούρνους ευωδιαστούς»…
«Και η Μαρία;
Αυτή η θαλασσωμένη λιγνή ποίηση
Με λαϊκά κεντήματα
Φούρνους ευωδιαστούς στην ποδιά;»
o Σα χωριατοπούλες, για να ετοιμάσουν χωριάτικα γεύματα…
«Ντόπια κρασιά γευόμενοι
Ψευτοκεφτέδες τρώγοντας
Πράσινο λάδι φετινό στις σαλάτες»
Ο ΗΛΙΑΣ ΤΣΕΧΟΣ χρησιμοποιεί τις λέξεις: Σαν προωθητές γαιών… Για να ανοίξει χωράφια στην ψυχή σου… Σαν αρχαιολογική σκαπάνη… Για να ανασύρει στο φως, «χαμένες κιβωτούς» ευαισθησιών, από τα έγκατα της ύπαρξής σου… Σαν ψηλώματα… Για να δεις, πέρα απ’ τον ορίζοντά σου… Σαν «κοσμικά αυγά», που εκρήγνυνται και δημιουργούν σύμπαντα… Γιατί απλά, είναι δημιουργός… Σαν μάστορας του λόγου… Γιατί απλά, είναι ποιητής…
ΑΞΙΟΣ Ο «ΜΙΣΘΟΣ» του Γιαννακοχωρίτη ποιητή. Καλωσορίζουμε το νέο του βιβλίο.
.png "English"){kind=small}
ΕΠΡΕΠΕ ΝΑ ΠΕΡΑΣΟΥΝ ΤΟΣΕΣ ΚΑΙ ΤΟΣΕΣ ΔΕΚΑΕΤΙΕΣ ΓΙΑ ΝΑ ΑΝΔΡΕΙΩΘΗ Ο ΣΠΟΡΟΣ ΤΟΥ ΑΣΥΜΒΙΒΑΣΤΟΥ ΠΟΝΤΟΥ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ...
ΤΥΧΕΡΟ ΤΟ ΓΙΑΝΝΑΚΟΧΩΡΙ (ΚΑΙ ΠΕΡΕΠΙΠΤΩΝΤΩΣ Η ΝΑΟΥΣΑ!!)ΠΟΥ ΤΡΕΦΕΙ ΑΔΟΥΛΕΣ ΣΥΝΕΙΔΗΣΕΙΣ!!!
ΒΑΛΣΑΜΟ Ο ΛΟΓΟΣ ΤΟΥ ΗΛΙΑ ΜΑΣ..
ΓΙΑΝΝΗΣ ΚΟΚΟΒΙΔΗΣ
ΝΑΟΥΣΑ