Στο έλεος κρίσης και της ΕΚΤ!
Οι επαΐοντες συμφωνούν στο ότι η κατάσταση στην ευρωζώνη θα πρέπει να επιδεινωθεί κι άλλο για να αρθούν οι δισταγμοί της Γερμανίας κι άλλων χωρών όσον αφορά τη λήψη «αιρετικών» μέτρων για την αντιμετώπιση της κρίσης.
Μόνο τότε, υποστηρίζουν, η κ. Μέρκελ και οι συν αυτή θα μπορούν να δικαιολογήσουν στους Γερμανούς φορολογούμενους γιατί η ευρωζώνη θα πρέπει να λάβει μέτρα, π.χ. ευρωομόλογα, που οι ίδιοι εξόρκιζαν μέχρι πριν από λίγο καιρό.
Από την ίδια πλευρά, οι επαΐοντες παραδέχονται ότι ελλοχεύει σοβαρός κίνδυνος τα μέτρα να αποδειχθούν αναποτελεσματικά, ακόμη κι αν είναι τα σωστά, αν ληφθούν καθυστερημένα.
Με την Ισπανία να πληρώνει χθες υψηλότερο επιτόκιο, π.χ. 5,03%, σε σχέση με την Ελλάδα για να δανειστεί κεφάλαια για 12 μήνες και την απόδοση του 10ετούς ισπανικού ομολόγου να παραμένει πάνω από το 7%, πολλοί αναρωτιούνται αν υπάρχει ακόμη πολύς χρόνος.
Κι αυτό γιατί γνωρίζουν ότι η ευρωζώνη δεν διαθέτει τα κεφάλαια για να διασώσει την Ισπανία αν η τελευταία αποκλειστεί πλήρως από τις αγορές.
Οι δανειακές ανάγκες της 4ης μεγαλύτερης οικονομίας της ευρωζώνης εκτιμάται ότι ξεπερνούν τα 500 δισ. ευρώ για 3 χρόνια.
Υπενθυμίζεται ότι ο μόνιμος μηχανισμός ESM, ο οποίος θα έχει φθάσει το ανώτατο όριο της δανειακής του ικανότητας των 500 δισ. ευρώ το 2014, ξεκινά θεωρητικά τη λειτουργία του τον Ιούλιο.
Όμως, ο ESM δεν έχει επικυρωθεί ακόμη από όλες τις χώρες, ενώ ενίοτε συναντά νέα εμπόδια, όπως χθες στη Γερμανία, όπου το συνταγματικό δικαστήριο έκρινε ότι το κοινοβούλιο δεν είχε ενημερωθεί πλήρως για το πλαίσιο λειτουργίας του νέου μηχανισμού.
Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι μέτρα και πολιτικές προς την κατεύθυνση της δημοσιονομικής ενοποίησης δεν μπορούν να έχουν άμεση απόδοση, ακόμα και αν όλες οι χώρες-μέλη δεχθούν να εκχωρήσουν μέρος της εθνικής κυριαρχίας τους για άσκηση πολιτικής σε πανευρωπαϊκά όργανα και θεσμούς χωρίς καθυστέρηση.
Επομένως, η μοναδική αρχή που θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί άμεσα για να σβήσει ή τουλάχιστον για να περιορίσει τις εστίες φωτιάς, κοινώς να συμπιέσει τα ισπανικά επιτόκια, είναι η ΕΚΤ.
Τα παραδοσιακά όπλα που έχει στη φαρέτρα της είναι γνωστά:
Μια νέα μείωση των παρεμβατικών επιτοκίων, ένα τρίτο πρόγραμμα μεσομακροπρόθεσμου δανεισμού (LTRO) προς τις τράπεζες και η επανενεργοποίηση των αγορών κρατικών ομολόγων της ευρωπεριφέρειας μέσω του υφιστάμενου προγράμματος SMP.
Από τα τρία όπλα, το LTRO χρησιμοποιήθηκε τον περασμένο Δεκέμβριο και τον Φεβρουάριο με σκοπό να δοθεί η δυνατότητα στις τράπεζες να βγάλουν έσοδα από τις αγορές κρατικών ομολόγων που έφεραν υψηλά επιτόκια μέσω φθηνής χρηματοδότησης από την ΕΚΤ, για να υποβοηθηθεί το πρόγραμμα δανεισμού των χωρών της ευρωπεριφέρειας και να τονωθεί ο ρυθμός πιστωτικής επέκτασης στις χώρες-μέλη.
Γνωρίζουμε πλέον ότι η συμπίεση των αποδόσεων των κρατικών ομολόγων των χωρών-μελών που δεν ανήκουν στον σκληρό πυρήνα αποδείχθηκε πρόσκαιρη, ενώ ισχυροποίησε τον δεσμό των κρατών με τις τράπεζές τους.
Κοινώς, το LTRO δεν αποτελεί την ιδανική απάντηση στις προκλήσεις των υψηλών ισπανικών επιτοκίων δανεισμού.
Ακόμη, το SMP, το πρόγραμμα αγοράς ομολόγων από τη δευτερογενή αγορά της ΕΚΤ, δεν είναι λύση για τη συμπίεση των επιτοκίων δανεισμού των χωρών-μελών.
Όσες φορές ενεργοποιήθηκε, π.χ. αγορά ελληνικών ομολόγων κ.τ.λ., χρησίμευσε περισσότερο ως μέσο εξόδου κάποιων ομολογιούχων, παρά ως κάτι άλλο.
Οι ειδήμονες συμφωνούν στο ότι εκείνο που προέχει στην παρούσα φάση είναι η συμπίεση των αποδόσεων των ισπανικών και κατά δεύτερο λόγο των ιταλικών χρεογράφων.
Αν τα παραπάνω παραδοσιακά όπλα δεν μπορέσουν να το πετύχουν, η ΕΚΤ θα πρέπει να κάνει χρήση νέων όπλων για να μην τεθεί θέμα διάσπασης της ευρωζώνης.
Στο παρελθόν, είχαμε επιχειρηματολογήσει υπέρ μιας ευρωπαϊκής παρέμβασης κατά τα πρότυπα του αμερικανικού προγράμματος ποσοτικής χαλάρωσης (QE), ώστε να υποβοηθηθούν τα ομόλογα της ευρωπεριφέρειας και να σπάσει ο δεσμός τραπεζών και κράτους.
Εξακολουθούμε να πιστεύουμε ότι ένα ευρωπαϊκό QE θα έκανε καλό.
Όμως, η ιταλική πρόταση για παρεμβάσεις της ΕΚΤ στην αγορά ομολόγων με σκοπό τη συμπίεση των spreads της Ιταλίας κ.τ.λ. θέτει επίσης στο τραπέζι τη στόχευση των spreads και των επιτοκίων.
Το QE και η στόχευση των επιτοκίων σε χώρες που βρίσκονται εκτός του σκληρού πυρήνα δεν αποκλείουν τη συνύπαρξη των δύο.
Με το πρότζεκτ του ευρώ σε κίνδυνο, η ΕΚΤ είναι ο μοναδικός θεσμός στην ευρωζώνη που έχει τη δύναμη και την ευχέρεια να κινηθεί γρήγορα, αποτρέποντας την κατάρρευση της Ελλάδας.
.png "English"){kind=small}
0 σχόλια