Γιαννακοχωρίτης

Ο ΨΗΦΟΦΟΡΟΣ δείχνει αγανακτισμένος, κοιτάζει το ρολόι του, προσέχει τον ΠΟΛΙΤΙΚΑΝΤΗ που φτάνει κοντά του.

ΨΗΦΟΦΟΡΟΣ: Επιτέλους. Δεν μπορούσα να περιμένω άλλο.
ΠΟΛΙΤΙΚΑΝΤΗΣ: Παρακαλώ! Άκουσα ότι θέλεις να παραιτηθώ, Ισχύει;
ΨΗΦΟΦΟΡΟΣ: Όχι. Ούτε καν να το σκέφτεσαι!
ΠΟΛΙΤΙΚΑΝΤΗΣ: Καλά. Ό,τι και να ισχύει, εκτιμάς το έργο μου.
ΨΗΦΟΦΟΡΟΣ: Φυσικά! Όσο πάει και πιο πολύ!
ΠΟΛΙΤΙΚΑΝΤΗΣ: Ντόμπρα τώρα. Σκέφτεσαι να μη με ξαναψηφίσεις και να υποστηρίξεις άλλον;
ΨΗΦΟΦΟΡΟΣ: Για τόσο μαλάκα μ’ έχεις;
ΠΟΛΙΤΙΚΑΝΤΗΣ: Θα έρθεις για μπούγιο να χειροκροτείς στην επίσκεψη που θα κάνω στην αγορά;
ΨΗΦΟΦΟΡΟΣ: Οπωσδήποτε.
ΠΟΛΙΤΙΚΑΝΤΗΣ: Άκουσα ότι μόλις στρίψω στη γωνία θα με βρίζεις.
ΨΗΦΟΦΟΡΟΣ: Είσαι αφελής; Δεν είμαι τέτοιος τύπος.
ΠΟΛΙΤΙΚΑΝΤΗΣ: Μπορώ να στηρίζομαι επάνω σου;
ΨΗΦΟΦΟΡΟΣ: Ναι.
ΠΟΛΙΤΙΚΑΝΤΗΣ: Δικέ μου άνθρωπε! (Αγκαλιές, φιλιά κ.λπ.)

Αληθοφανές. Η αλήθεια όμως φαίνεται αν ξαναδιαβάσετε το διάλογο από το τέλος προς την αρχή.