Γιαννακοχωρίτης

Το σύνδρομο του ξηρού οφθαλμού είναι μια παθολογική κατάσταση πιο συχνή απ’ ότι νομίζουμε.
Οι βασικοί παθογενετικοί μηχανισμοί οφείλονται είτε σε προβληματική παραγωγή δακρύων, είτε σε απώλεια λόγω εξατμίσεως.

Στην πρώτη κατηγορία ανήκει το σύνδρομο Sjorgen και οι άλλες συνήθεις επίκτητες καταστάσεις ανεπαρκούς παραγωγής δακρύων. Στη δεύτερη κατηγορία ανήκουν παθήσεις μεϊβομιανών αδένων, χρήση φακών, κ.λ.π.

Ποιά είναι τα συμπτώματα της πάθησης?

1. αίσθηση ξένου σώματος
2. έντονη φαγούρα
3. κάψιμο

Σε ορισμένες περιπτώσεις, ο κερατοειδής ενδέχεται να εμφανίζει στικτή επιθηλιοπάθεια δηλ. μικρές αλλοιώσεις σαν σημειακά γδαρσίματα. Σε πιο βαριές καταστάσεις που δεν έχουν αντιμετωπιστεί, μπορούμε να έχουμε και απώλεια του οφθαλμού αν υπάρξει επιμόλυνση (κερατίτιδα) ή τήξη του κερατοειδούς από την παντελή έλλειψη δακρύων.

Ποιά είναι η ενδεδειγμένη θεραπεία?

Υποκατάστατα δακρύων

ειδικά τεχνικά δάκρυα σε μορφή κολλυρίων είναι η βάση αυτής της θεραπείας. Μπορεί να χρησιμοποιούνται αρκετές φορές την ημέρα

Επεμβατική μέθοδος

Πραγματοποιείται τεχνητή απόφραξη της παροχετευτικής οδού των δακρύων και το μάτι παραμένει υγρό για μεγαλύτερες χρονικές περιόδους.

Αλλες μέθοδοι

Ο ασθενής πρέπει να αποφεύγει θερμά δωμάτια με κεντρική θέρμανση. Μπορεί να χρησιμοποιεί ειδικούς υγραντές αέρα και να φοράει ειδικά γυαλιά τις ημέρες με πολύ αέρα. Αλλες φορές η χρήση οφθαλμικής αλοιφής στην κατάκλιση έχει ευεργετικά αποτελέσματα.

Σωτήριος Τσιούμας
Χειρουργός Οφθαλμίατρος
  Πηγή tromaktiko